Ter land, ter paard en in de lucht

Hallo Allemaal,

Lang geleden (4 jaar) dat er op deze site geschreven is... Tijd voor een nieuw reisverslag. Sinds woensdagavond ben ik met Renée in Costa Rica! Aangekomen in San Jose na een vlucht van 8,5 en 3,5u hebben we een te dure taxi richting hotel genomen en zijn we vrij snel gaan slapen. 23u wakker zijn breekt je toch op!

Door onze jetlag werden we al om 05u wakker wat goed uitkwam want nu konden we de bus van 06.30 naar Santa Elena/Monteverde pakken. Deze rit was hilarisch. Halverwege ging de snelweg over in een grindpad wat omhoog/omlaag/links/rechts door de bergen kronkelden. Grappig aan de bus is dat mensen gewoon zomaar langs de snelweg gaan staan en hun hand op steken en de bus dan dus ook gewoon stopt. Ook zag ik iemand een pakje megeven aan de buschauffeur die deze dan vervolgens op de eindbestemming moest posten.. en... de buschauffeur vergat regelmatig de deur dicht te doen (wij zaten vooraan). Ongelofelijk blij dat we niet zelf een auto gehuurd hadden kwamen we na 3,5u bobbels en butsen aan in Santa Elena. We hadden nog geen slaapplaats en maakte ons vantevoren lichtelijk zorgen..... VOOR NIETS... nog voor we de bus uitkwamen werden we compleet overvallen door MILJOENEN (of een stuk of 4) hostel en hotel eigenaren die met allerlei aanbiedingen aankwamen. Uiteindelijk gekozen voor Hotel Tucan wat gewoon een hostel is maar wel met een 2 persoons kamer en lekker goedkoop. Dit centrum van het stadje is fantastisch want het heeft serieus maar 3 straten.

Na een goede lunch in een treehouse (geen grap, het restaurantje is om een boom heen gebouwd) hebben we een paardrijdtour gedaan van ruim 3 uur (yes, onze billen en bovenbenen doen zeer).
De boerderij waar we onze tocht gingen beginnen was van meneer Carlos. een hele vriendelijke man die helaas GEEN ENGELS spreekt. We zaten binnen no time op een paard en gingen de bergen in onder leiding van Carlos en zijn zoon. Even wennen in het begin, maar gelukkig waren de paarden heel mak en ging alles volgens plan.We zijn langs koffiebomen en bananenbomen gereden, hebben watervallen gezien, en allerlei specerijen gezien, geroken en gegeten. Ondertussen werden we een beetje belachelijk gemaakt om onze rijkunsten, maar dat mocht de pret niet drukken! Er zijn ons zelfs leuke trucjes op het paard geleerd, erop staan bijvoorbeeld.. geen probleem! De tocht was extreem hobbelig, paarden blijken een uiterst handig vervoermiddel die zelfs rotsen en steile hellingen zonder moeite trotseren.. met ons op de rug. Eenmaal terug op de boerderij van Carlos hebben we zelfgemaakte koffie en tequilla uit de achtertuin op en meegeholpen met het maken van een soort suikerdrankje van het suikerriet uit de tuin.Moe en voldaan zijn we daarna terug naar het hostel gegaan..


Helemaal gebroken zijn we vroeg gaan slapen en vanochtend weer vroeg opgestaan. Net terug vane en Hiking in Monteverde national park waar we dus supermooi regenwoud hebben mogen bewonderen net als hummingbirds, eekhoorntjes en andere vogels en wormen. Uiteraard kozen wij voor de langste route van 4,5km die volgens de omschrijving 3,5u duurde. En... natuurlijk deden wij er maar 2,5u over. Helaas voor ons moesten we daarom nog wel ruim een uur wachten op ons busje terug.. Zometeen gaan we Canopyen. Dat is aan kabels tussen boomtoppen doorziweren en die tour duurt blijkbaar ook 2 tot 3 uur. Ik ben benieuwd. Waar we morgen heen gaan is nog 1 groot raadsel en waar we slapen al helemaal.. Heerlijk die ultieme vrijheid.

Dikke kus van Renée en Kristianne