Feeling lucky in El Valle de Anton
Door: Kristianne
Blijf op de hoogte en volg Kristianne
06 Februari 2022 | Panama, Panama-stad
Inmiddels weer 5 dagen en zoveel kilometer verder, hebben we weer veel beleefd! Ook hebben we elkaar alweer een paar keer gezegd hoeveel geluk we hebben! En de nodige boksen uitgedeeld aan elkaar.
Nadat we Lars uit hadden gezwaaid (die zijn reis gaat vervolgen voor nog 1 jaar en 2 mnd), hebben we ons in Santa Catalina vermaakt met in de ochtend werken en ‘s middags 2 middagen surfen. Op de heenweg liepen we tot onze enkels door een brede stroom richting Oasis Surf camp. We huurden samen 1 board, zodat we om en om elkaar konden helpen en aanmoedigen. We konden beiden regelmatig staan, dus dat was tof! Een goede surfplek voor beginners!! Je denkt misschien, waarom had je het er net over dat je met je enkels door een stroom liep, boeiend… nou, dat zal ik je zeggen. Toen we dus het surfboard ingeleverd hadden en nog een cocktail hadden gedronken onder de palmbomen bij de beach bar, liepen we terug. De stroom was wederom een grote rivier geworden. Tot onze oksels werden we nat! Die zagen we niet aankomen.
Ohja, en nog iets. Santa Catalina is dan letterlijk 2 straten, maar de straat naar het surfstrand is wel 25 min lopen. Onze oplossing daarvoor was liften. Het is ons drie keer gelukt (van de 6x enkele reis) om een lift te krijgen. Lucky!
En toen werd het weer weekend en vervolgden we onze reis naar El Valle de Anton. Dit is een stadje dat in een oude vulkaankrater is gebouwd en dat dus omringd wordt door prachtige groene bergen. De mensen zijn hier super aardig. Iedereen zegt de hele dag hallo of zwaait naar ons. We wisselen steeds strand af met bergen, jungle en hiken. Perfecte afwisseling! We hadden een shuttle die ons onderaan de berg kon afzetten en waar we nog een bus moesten pakken die 1x in het uur komt. En serieus, we stonden net af te rekenen en de bus kwam aanrijden, lucky us!
In El Valle (The Valley) zoals ze het hier ook noemen wonen veel rijke Panamezen uit Panama City en Pensionadas uit de states. Ons verblijf oogt in eerste instantie als een bij elkaar geraapt zooitje hippie style smutzighostel. Echter draaien ze elke dag relaxte lounge muziek, hangen er hangmatten, hebben we een hele grote tuin waar allerlei vlinders en vogels te spotten zijn en is het er toch wel schoner en beter geregeld dan verwacht. Een heel aangename vibe. We hebben in ons hostel een Nederlands meisje ontmoet dat eigenlijk een paar dagen zou blijven en maar gewoon besloten heeft om er een aantal weken aan vast te plakken hier. Om maar even te illustreren wat voor goede sfeer hier hangt. Op de gratis fietsen van hier hebben we de kasten van huizen van de rijke Amerikanen en werkelijk ongekend grote lappen grond bekeken.
Maargoed, we kwamen eigenlijk om te hiken. En dat hebben we de afgelopen 2 dagen al flink gedaan. We stonden op om 04.30 om La India Dormida te bewandelen. Het was best wel een stijle en pittige klim en ook wel spannend in het donker met slechts een zaklamp en een mobiele telefoon. Onderweg zagen we nog wat bruine kikkers/ padjes. We waren gelukkig op tijd boven voor de zonsopkomst en voor een lange tijd zelfs helemaal alleen. De zonsopkomst was prachtig. De stad werd steeds beter zichtbaar en de omringende bergen kregen steeds meer kleur. 50 tinten groen zou je kunnen zeggen. Op de terugweg toen het al licht was zagen we dat de trail op sommige punten echt best wel langs wat afgronden liep. Gelukkig dat we dat niet eerder hadden gezien in het donker ;)! We hoorden later ook dat je daar niet meer mag hiken om de zonsondergang te zien, omdat er wel eens mensen zijn overvallen. Ook fijn dat we dat niet eerder wisten (want dan waren we misschien niet gegaan) én dat ons niks is overkomen natuurlijk. Die avond kondigde de eigenaar van het hostel spontaan aan dat we met het busje en wie wilde de zonsondergang konden kijken op een andere berg (la Cruz). Dus we hebben de zonsopgang en zonsondergang op 1 dag gezien. Boks!
Vandaag zouden we een trail wandelen die bekend staat als (een van) de pittigste van heel Panama: de Cerro Gaital. Goed voorbereid, ingelezen, met maps.me op zak en voldoende eten en drinken, liepen we als een malle omhoog. Na een kleine 25 min en een redelijke klim kwamen we op een look out point waar we niet meer verder mochten. In een Cloud forrest komt het vaak voor dat je in de wolken loopt, wat dan dus betekent dat je geen reet ziet. Wij hadden daarentegen een mooi uitzicht en konden zelfs de zee zien die 35 km verderop was. Tijdens onze lunch op deze mooie plek kwamen er twee Nederlanders die vertelden dat de trail twee dagen geleden was afgesloten omdat het vervolg van de trail heel glad en stijl was en het heel hard waait en je daardoor kan vallen. Je moet dan ook sommige stukken klimmen of met een touw naar boven klauteren, maar dat is nu te gevaarlijk. Later hoorden we ook dat er een groepje mensen een paar dagen vermist is geraakt daar (en weer teruggevonden). We besloten dus maar gehoorzaam om niet door te lopen en zo was de pittigste hike voor ons de gemakkelijkste hike. Maar geluk bij een ongeluk. De twee Nederlanders waren afgestudeerd biologen aan de universiteit van Wageningen die op zoek waren naar dieren (slangen, vogels en meer). Ik vroeg of we misschien met ze mee mochten lopen op de terugweg om mee dieren te spotten. Zo gezegd zo gedaan.
Een korte samenvatting van wat we geleerd hebben van ze:
- Als we in holletjes van bomen kijken kunnen we stekelvarkens spotten (nog niet gezien, maar wie weet)
- Luiaards eten alleen planten, geen vruchten en ze zitten meestal in bepaalde bomen (dus wij hopen ze toch écht nog een keer te kunnen spotten)
- We hebben een Emerald Tucanita gezien. Een groene toekan. En we weten nu welk geluid toekans maken en dat we ze ‘s ochtends zouden moeten kunnen zien (dus we hopen de herkenbare zwarte écht nog een keer te kunnen spotten)
- We brengen geluk want ze hadden nog geen slang gezien en we liepen nog geen drie minuten samen en Martijn duikt naar voren om een klein (niet giftig) slangetje te pakken en fotograferen. Ik heb hem geaaid (de slang).
- De mieren die we in grote slingers zagen lopen met blaadjes hebben verschillende functies. Sommige knippen blaadjes, andere dragen de blaadjes, de grotere mieren bewaken de route en de kleintjes inspecteren de blaadjes op ongenode gasten (parasieten).
- De dikke groene spin die ik op de foto heb van Bocas del Toro was giftig en is meestal overdag niet te zien.
Die middag hebben we nog een andere kleine hike gedaan en sloten we de dag af bij een heerlijk en verrassend goedkoop eettentje.
Inmiddels compleet uitgeput met bijna 50.000 stappen in twee dagen bereiden we ons weer voor op een werkdag morgen. Hopelijk gaan we dan nog wat spotten. Ik zal jullie op de hoogte houden ;).
Oh als afsluiter nog eventjes 1 ding. Aan het begin van de vakantie was ik al ondergescheten door een salamander en vannacht voelde ik ineens een drolletje op mijn kussen. Wat bleek, ik was op een paar haren na weer ondergekakt door zo’n beest. En deze was een stukje groter, dus fijn dat ik deze poep heb kunnen ontwijken.
Slaap lekker (ik bid vurig dat de salamander de komende nachten niet nog een nieuwe poging zal doen)!
-
07 Februari 2022 - 06:40
Anita:
Superspannende verhalen!
Liften, aaaah! Wel eng niet?
Aaien.. de slang, moet lachen -
07 Februari 2022 - 07:01
Margit:
Leuk verhaal weer! Wat hebben jullie toch weer veel gave dingen gezien en veel geluk met van alles. X -
07 Februari 2022 - 07:26
Minke:
Zo leuk om te lezen! Altijd weer vermakelijk :) liefs -
07 Februari 2022 - 07:52
Marion:
Dank je wel voor de poepies. T levert je zoveel moois op -
07 Februari 2022 - 08:57
Hetty:
Wat een prachtige reis, mooi opgetekend en leuk om jullie te volgen -
07 Februari 2022 - 10:29
Romina :
Wat een prachtig avontuur weer! Zo lang jij niet op slippers in grotten belandt heb ik er alle vertrouwen in dat het goed komt hihi -
07 Februari 2022 - 11:26
Anja:
Wat een heerlijke verhalen. Stoer type…
Ik hou van jullie lef en onderzoeksvraag . Doe lekker door. Love you. -
07 Februari 2022 - 11:26
Anja:
Onderzoeksdrang -
07 Februari 2022 - 12:28
Rene Maes:
Wat een mooi verhaal. Nog veel plezier gewenst.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
