Hoogtepunten en dieptepunt

Je bent niet in China geweest als je niet: naar de Chinese muur bent geweest, Peking eend gegeten hebt en naar de Forbidden City bent geweest. Check, check en dubbelcheck. De derde dag in Beijing gingen we naar het plein van de Hemelse Vrede en zijn we in sneltreinvaart samen met 80.000 anderen door de verboden stad gelopen. Super groot, veel goud en kleur, maar ik vond het niet bijzonder. Het leek allemaal op elkaar en het was ZO druk. Dieke heeft een certificaat in chinesewrestling behaald door zich bij alle fotopunten tussen alle bezweette chinezen heen te worstelen. Na deze drukke stad zagen we een parkje, waar mensen aan het dansen en kaarten waren en met een soort diabolo aan het spelen waren (oude mannetjes). Bovenin het park een uitkijktoren met een werkelijk prachtig uitzicht op de van die afstand ineens toch mooie forbidden city en de inmens grote stad Beijing. We vervolgden onze route naar een heel groot ommuurd park + meer met bootjes. Hier zagen we allemaal gezinnetjes en opa's en oma's met kleinkinderen. Erg leuk sfeertje! Vervolgens onze dag afgesloten na random richting het business district te zijn gegaan met een beetje winkelen en met behulp van handen en voeten en een vertaalapp (en super behulpzame en vriendelijke chinezen) onze weg terug gevonden naar ons hostel. Die nacht een vlucht gepakt en om 2u waren we in ons nieuwe hostel 7sages in Xian met een 12 bedded female dorm. Oprecht schoon en rustig en 2 douches en toiletten en heeeeerlijk uitgeslapen op een fijn matras!

Even tussendoor: Pokemon Go werkt hier niet, wat een deceptie! (Facebook, Instagram, Snapchat, Google, Google maps, drive etc, ook niet)

Oh ik moest bij de binnenlandse vlucht mijn powerbank weggooien omdat er maar een beperkt aantal lithium batterijen mee mochten en Dieke's backpack ging 2x door een scanner om er 2 aanstekers uit te vissen die niet mee mochten. Zitten we dan met onze waxinelichtjes, zonder vuur!

Het Terracotteleger bezochten we met de locale bus (allemaal prima te doen voor iedereen die zei dat we beter alles georganiseerd konden doen!) en toen we uitstapten werden we aangesproken door King en Christina 2 Engelse docenten (Chinezen) of we het leuk vonden om samen te gaan. We boekten een tweetalige gids (leuke en mooie Chinese vrouw) en die maakte er een leuke Tour van. Eenmaal terug wandelden we wat door de stad, ons afvragend waarom men deze stad in hemelsnaam leuker vond dan Beijing, totdat we op het Muslan Quarter stuitte. Niet te beschrijven. Super drukke kleine gezellige straatjes met overal eten en souvenirs. Ondanks de drukte en de vreemde taal en gewoontes hebben Dieke en ik ons nog geen enkele keer onveilig gevoeld!

Dieke heeft op de smerigste toilet ooit geplast in de Mac Donalds die nog viezer was dan vandaag: een betonnen blok met 2 gaten in de grond, zonder doorspoelmogelijkheden en alles gewoon dixy-style en een ontiegelijk ranzige lucht. Ze heeft af en toe nog flashbacks.

Vandaag zijn we de natuur ingegaan omdat we de stad wel even beu waren. Een beetje onvoorbereid (mentaal) zijn we met de locale bus om 9u naar Huanshan, een heilige berg, gegaan om omhoog te hiken ipv met een cablecar. Dit was oprecht de zwaarste route die ik ooit gelopen heb!!!! Het was 6km alleen maar omhoog en vaak met hele stijle trappen (op een bepaald punt zelfs 70 graden!!!). Brandende bovenbenen en compleet bezweette lichamen! Heel mooi en héél gaaf en super intensief. Na 2u waren we eindelijk op de top (andere toeristen die we spraken hadden er 4u over gedaan, YES, high five!) en na een cablecar terug naar beneden, een shuttlebus en een extra wandeling kwamen we bij de bus die ons terug bracht naar de stad.

Oh toen we de heilige berg opgingen wilde drie jongens met Dieke op de foto (allemaal afzonderlijk) en omdat ze het zo zielig vonden voor mij dat ik alle foto's maakte hebben we ook nog wat groepsfoto's gemaakt. We hadden ons nog niet omgedraaid of een Chinees meisje en een oude vrouw wilde met Dieke (en later samen) op de foto. Celebrity!

Onderweg naar boven vroeg iemand ons of we twins waren en ze hebben ook al ooit gevraagd of we sibblings waren.. Dus het is echt zo: wij vinden alle Chinezen op elkaar lijken en zij ons!!

Onze super gave dag hebben we helaas een klein beetje onfortuinlijk afgesloten. Uitgeput en uitgehongerd zijn we een Chinees eettentje in gegaan. (Met tegenzin want ik vind het nog steeds niet lekker, maar ik wilde mezelf niet laten kennen). We hadden broccoli besteld en Dieke iets met varken en ik met rund. De broccoli was lekker en Dieke haar eten vond ze op darmen lijken en de paprika was te pittig dus dat heeft ze amper aangeraakt. Mijn eten was ook te pittig. En toen we aan de laatste paar stukjes broccoli begonnen zag ik ineens op mijn eten iets wat leek op 2 wormpjes. Ik keek nog eens goed en zei: "uhm... Dieke.... Ehh uhm...". "Ik wil het pas weten na mijn eten", zei ze, dus ik legde mijn broccoli terug op het bordje en zag daar nog meer wormpjes drijven toen ik goed keek. "Oké, ik wil het toch weten". "Er zitten wormpjes in de broccoli". Nee, dat zal toch niet!?? We keken samen nog eens goed, vroegen de rekening en zitten nu aan de Snickers en Corona in ons hostel. Cheers!