Jezelf overgeven aan Thailand!

Morgen is de eerste week alweer voorbij (3 weken is te kort voor een trip naar Thailand!) Het was een week vol diversiteit: van rust en schoonheid én chaos en viezigheid.

Na een lange vlucht met een korte stop op Doha airport (Qatar) kwamen we aan in het smogachtige Bangkok. De taxirit liet ons meteen zien hoe het dagelijkse leven van Bangkok er uitziet. De file van Tilburg naar Utrecht is er niks bij. De hele stad staat zo ongeveer de hele dag in de file. Ondanks dat ze soms 2 wegen boven elkaar hebben en meerdere banen breed. Dit mocht de pret niet drukken, want wij hadden een mooi welkomstcomité geregeld in Bangkok. Piet en Jonne zaten namelijk ergens op Koh San Road te wachten op ons met een Changbiertje in hun hand. Met een gin tonic en een biertje in de hand en de zweetdruppels op onze rug proostten we op onze vakanties. Nadat we samen nog ergens super lekker Thais (jazeker, ik lust Thais eten) hebben gegeten, zijn Piet en Jonne hun nachttrein gaan halen naar Cambodja en zijn wij de buurt te voet gaan verkennen.

De volgende ochtend gingen we met de taxi richting vliegveld en helaas moest mijn maag nog acclimatiseren. Nadat ik angstig om me heen keek waar in hemelsnaam ik in deze file kon kotsen, legde Joost met handen en voeten uit dat ik ziek was en kreeg ik godzijdank net op tijd een kostzakje in mijn handen… Een goed begin van de vakantie zullen we maar zeggen. Toen ik dit stukje gisteren schreef stond er: Gelukkig is het (klop klop) daarbij gebleven en heb ik me de rest van de dagen fris (oké plakkerig) en fruitig gevoeld. Helaas lig ik op moment van schrijven met buikpijn in bed in Bangkok (vlucht vanochtend niet genomen en overnachtingen in Pai gecanceld). Vannacht heel de nacht echt heel heel erg ziek geweest. Ik kon geen slokje water binnenhouden en ook de Norrit niet, wat vervolgens een zeer interessant zicht gaf… Anyway, ik ga hier verder niet in op details en merk dat ik je gelukkig al wat beter voel.

De dag na aankomst hebben we op het vliegveld kennis gemaakt met Thijs, zijn ouders en oom & tante, met wie we een minivan deelden richting Koh Chang (een rustig bounty eilandje in het oosten van Thailand). Thijs had een oproep geplaatst via Facebook en dat kwam ons goed uit, leuk zulke dingen! In Koh Chang sliepen we in een primitief hutje, met klamboe en het grappige was dat we voor de douche en toilet een deur door moesten en vervolgens in de open lucht onder de palm en bananenbomen konden douchen en naar het toilet. Het was er mooi. Met name de receptie/het restaurant dat bovenaan de berg stond en uitkeek over de palmbomen richting de zee met in de verte eilanden. Onbeschrijflijk, maar hoe heerlijk is dat wakker worden met zo’n mooie groene omgeving. Verse smoothies als ontbijt en prachtig uitzicht op groene jungle en in de verte blauwe lucht en de zon op de heldere zee. Overal kun je een overvloed aan verse fruit plates en shakes voor heel weinig geld krijgen: HEERLIJK!

Koh Chang, het eiland met een relaxte, doch al wel toeristische sfeer. Maar dat geeft niet, want daardoor kun je wel lekkere cocktails drinken en ontbijten met scrambled eggs :). We hebben 1 dag een scootertje gehuurd (het zijn hier officieel motorscooters vanwege cc’s) en Joost heeft mij over het eiland gescheurd. Ik was wel blij dat hij ooit zijn motorrijbewijs heeft gehaald, want het was bij sommige stijlen bergen en afdalingen wel erg spannend! Als Joost dacht dat ik niet keek trok hij het gas verder open om te kijken hoe hard zo’n ding nou eigenlijk kon en ik zag dat we in ieder geval een keer de 90 aan hebben getikt. Vlogen we in korte broek over het zonnige eiland! Super leuk om op deze manier het eiland te verkennen. Onderweg een keertje stoppen voor een korte uitstap naar een waterval en uiteindelijk net op tijd terug aan de goed kant van het eiland voor de zonsondergang.

Die avond zijn we bij toeval gaan eten met een Amerikaan die vanuit ons hotel mee liep naar de main road en die op zoek was naar gezelschap. Het bleek een praatgrage, maar gezellige Bartender van 72 jaar uit New York die al verschillende reizen had gemaakt die life changing waren, en met name de week die hij door heeft gebracht bij Bonobo’s in Congo hebben er voor gezorgd dat hij nooit meer dezelfde is: A-MA-ZING! Het klonk allemaal prachtig, maar hij zei zo vaak amazing en wonderful, dat hij vergat te vertellen wat hij nou eigenlijk meegemaakt had, waardoor het zo fantastisch was.

De dag erna zijn we met een bootje gaan snorkelen en vissen langs kleine eilandjes en hebben we genoten van het mooie uitzicht. Joost heeft uiteindelijk 3 vissen gevangen en na genoeg frustratie hapte er uiteindelijk 1 visje ook aan mijn hengel. De zelfgevangen visjes (we waren met 9 toeristen en 3 crew) hebben ze ter plekke voor ons geroosterd. Die avond onszelf verwend met een pedicure én daarna nog een massage van een uur (Joost werd dubbelgevouwen door een dikke Thaise en ik had verzocht om een soft massage en kreeg een vriendelijke oil massage (voor 6 euro p.p.!!). De dag erna (gisteren) zijn we na een lekker ontbijtje met de minivan teruggegaan naar Bangkok, waarna Joost en ik een beetje in de buurt gingen wandelen en een broodje Subway gingen eten. Dat was denk ik de boosdoener die me heel de nacht heeft wakker gehouden.

Maar…. we hebben nog mooie plannen en zullen deze tijd gebruiken om te rusten en te lezen. Het is per slot van rekening vakantie, yeah!